Bardzo fajna zabawa, pochodząca z książki „Matematyka ze sznurka i guzika”, zadanie jest teoretycznie proste – dzieci (albo rodzic z dzieckiem) mają zbudować równocześnie dwie takie same konstrukcje z klocków według opisu jednej osoby.
Przygotowanie
Do zabawy najlepiej nadają się duże klocki (typu Duplo), żeby w miarę szybko powstała względnie duża konstrukcja i żeby można było przeprowadzić kilka rund zanim przyjdzie znużenie. Trzeba przygotować zestawy takich samych klocków dla każdego uczestnika (kilkanaście elementów powinno w zupełności wystarczyć).
Zabawa
Dzieci siadają plecami do siebie i wybierają która osoba jako pierwsza prowadzi zadanie. 
A następnie osoba prowadząca zaczyna budować swoją wieżę (lub cokolwiek innego) i stara się opisywać w trakcie budowy możliwie dużo szczegółów – jakiego koloru i kształtu jest klocek, do jakiego klocka jest dołączany, w jaki sposób itd. Pozostali uczestnicy słuchają i starają się budować swoją konstrukcję według opisu osoby prowadzącej. Po zakończeniu budowy następuje moment prezentacji budowli i porównania na ile podobne do siebie konstrukcje udało się stworzyć. I w kolejnej rundzie następuje zmiana osoby prowadzącej.
Reakcje dzieci
Zabawa dostarcza dużo śmiechu, zwłaszcza jeżeli efekty są różne – czasem konstrukcje wychodziły bardzo podobne i wtedy była spora satysfakcja, a czasami mocno się różniły i wtedy było śmieszniej ale też dzieci próbowały analizować dlaczego i w którym momencie konstrukcje się „rozjeżdżały” i uczyły się jak precyzyjniej opisywać i uważniej słuchać. Oczywiście w zabawie może też uczestniczyć ojciec z dzieckiem, taki wariant też sprawdza się bardzo dobrze.