Ścieżka przyrodnicza

Ścieżka przyrodnicza

Warto rozejrzeć się w swoim otoczeniu i poszukać ścieżek przyrodniczych, czyli tworzących trasę spacerową opisów przyrody. Pozwala to odkryć takie miejsce w zupełnie inny sposób niż dotychczas.

Tabliczki

Najłatwiej jest jeżeli taka ścieżka jest wyznaczona kolejnymi tablicami czy innego rodzaju oznaczeniami z informacją co jest w pobliżu danej stacji, na co zwrócić uwagę lub czego poszukać. Wtedy mamy gotową trasę i gotowe zadania dla dzieci i w takiej sytuacji wszystko powinno iść sprawnie, bez nadzwyczajnego wysiłku – dzieci chętnie biegną od jednej tabliczki do drugiej, traktując to jak formę gry. Czytające dzieci dodatkowo mają satysfakcję z tego, że same mogą odczytać opis kolejnego miejsca. Dla mniejszych dzieci trzeba oczywiście zrobić skrót treści (z wyczuciem – żeby nie zanudzić szczegółami). Warto wyłapać kilka najciekawszych rzeczy i zrobić z nich motyw przewodni, powtarzając przy różnych okazjach, żeby była szansa, że jakieś ciekawostki przyrodnicze zapadły dziecku w pamięć.

Nie ma tabliczek

Jeżeli nie ma w dostępnej okolicy tego rodzaju ścieżki to oczywiście poziom trudności znacząco rośnie. Wtedy trzeba poszukać opisu jakiejś pobliskiej nieoznaczonej formalnie trasy w internecie (np. z zaznaczonymi bardzo starymi drzewami czy innego rodzaju pomnikami przyrody), a jeśli i to zawiedzie, to pozostaje tylko przejść się samemu na spacer po lesie, dookoła jeziora, po parku i przygotować kilka ciekawostek i wybrać kilka miejsc, które będą naszymi stacjami ścieżki przyrodniczej (albo gotowe charakterystyczne miejsce, albo można samemu takie miejsce przygotować – ułożyć kilka kamieni czy patyków w jakiś specjalny sposób itd.). To też się udaje natomiast wtedy warto to zrobić w formie podchodów czyli poszukiwania kolejnych przystanków według opisu, podpowiedzi czy zdjęć. Zdecydowanie nie warto wtedy skupiać się na szczegółowych opisach przyrody, wystarczy jakaś pojedyncza ciekawostka, bo dzieci w takiej formule skupią się głównie na obserwacji okolicy w celu odnalezienia następnego miejsca, w przeciwieństwie do oznaczonej ścieżki, gdzie od razu widać gdzie trzeba iść i obserwacje prowadzi się przy odnalezionej stacji według opisu.

Podsumowanie

Ścieżki przyrodnicze są dla dzieciaków bardzo fajną zabawą, bo to z ich punktu widzenia po prostu bieganie na świeżym powietrzu z dodatkowymi zadaniami, rzadko kiedy dzieci nie lubią takiego sposobu spędzania czasu. Trzeba tylko uważać żeby nie zanudzić szczegółami, oczywiście jednym z celów jest to, żeby czegoś się przy takiej okazji dowiedzieli, ale jeżeli znużymy ich odczytywaniem tekstu na dwie strony A4 to nic z tego nie będzie. Oczywiście będą też sytuacje, że coś szczególnie ich zaciekawi i wtedy trzeba próbować rozwijać temat (albo obiecać, że doczytacie po powrocie do domu).


Ciekawe? Podziel się!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *